Wiesz, że termin gwiazda rocka jest denerwującym, nadużywanym stereotypem o zatrudnianiu. Ale bądźmy szczerzy: właśnie takim pracownikiem jesteś. Twój ankieter powiedział ci na miejscu, że jesteś idealnym kandydatem. Dostałeś żądaną pensję i świadczenia, a twój szef jeszcze nie dał ci projektu, z którym nie mógłbyś sobie poradzić.
A jednak ostatnio zacząłeś zauważać dziwne rzeczy. Na przykład nie jesteś już pierwszym wyborem do kierowania projektami. Lub, kiedy dzielisz się genialnymi pomysłami ze swoim przełożonym, zaczął odpychać się, że naprawdę chciałby, żeby rzeczy zrobiły się inaczej. Kiedy przestał widzieć twój geniusz?
Nie ma łatwego sposobu, aby to powiedzieć, ale być może twój sukces przyszedł Ci do głowy - i zachowujesz się, jakbyś był najlepszą rzeczą, jaka kiedykolwiek zdarzyła się Twojej firmie. To jedna z najgorszych rzeczy dla rozwoju twojej kariery. Nie tylko nie uczysz się już (bo wiesz wszystko), ale także zanurzasz się w niepewnych wodach ze swoim szefem.
Martwisz się, że to ty? Oto jak zdiagnozować, czy jesteś na tej ścieżce - i co możesz z tym zrobić:
Czy to ty?
Wszystko jest negocjacją
Wyobrażasz sobie przepływ pracy, w którym szef przypisuje ci projekt, dzielisz się pomysłami na przyszłość i - z nielicznymi drobnymi poprawkami - każe ci to zrobić.
Ale to nie może być dalsze od rzeczywistości.
Zadania, które otrzymujesz, nie dają dużo miejsca na interpretację. A kiedy dzielisz się pomysłem, musisz o niego walczyć na każdym etapie. Każdy e-mail staje się łańcuchem tam iz powrotem, a im bardziej żarliwie mówisz swojemu szefowi, że wiesz, co robisz, tym bardziej on odpycha, że naprawdę chciałby, abyś postępował zgodnie z jego wskazówkami.
Inni koledzy nie mają takich samych problemów
Twój szef jest koszmarem trudnym do zadowolenia i nie możesz czekać na drinki w pracy BFF, więc możesz wymieniać historie o tym, jak okropny jest. Tyle że doświadczenie współpracownika jest zupełnie inne. W przeważającej części ona naprawdę wibruje z twoim przełożonym.
Wygląda na to, że jesteś jedynym towarzyszem drużyny w niełasce. Zawsze wybierasz ostatni i rutynowo przechodzisz do projektów, które chcesz. Wspomniałeś o tym, ale nic się nie zmienia.
Już nie otrzymujesz dobrych opinii od nikogo
Rozmowa z kilkoma zaufanymi współpracownikami jest korzystna na wiele sposobów. Oprócz przesłuchania, jeśli oni również sądzą, że twój szef jest szaleńcem, możesz uzyskać informacje zwrotne od strony trzeciej.
Powiedzmy, że Twój menedżer nigdy nie ma nic miłego do powiedzenia na temat twoich pomysłów. Co z twoimi współpracownikami? Czy są zgodne z twoją ostatnią sugestią, ponieważ tak, to zmienia życie, czy też grzecznie dziękują ci za twój wkład - i trzymają się pierwotnego planu?
Jeśli nikt nie chwali twoich sugestii, istnieje prawdopodobieństwo, że to nie tylko twój szef. Bez względu na to, jak mądry jesteś, nie jesteś zsynchronizowany z ogólnym kierunkiem swojego działu.
Co teraz?
OK, więc przeczytałeś powyższe i skinąłeś głową bez przerwy. Ale nie jesteś pewien, co dalej. To nie twoja wina, że jesteś dobry w swojej pracy (jak naprawdę dobry).
Niestety, przekonanie, że jesteś wyjątkowo utalentowany, może stanowić przeszkodę w miejscu pracy (nawet jeśli to prawda). Nie tylko izoluje cię od reszty twojego zespołu, ale może również prowadzić do myślenia - i działania na podstawie idei - że nie potrzebujesz szefa. W rzeczywistości możesz zacząć zakładać, że twój obecny jest tylko figurantem, a nawet uciążliwością.
Może ci się wydawać, że dogadywanie się z nią jest fałszywe - ale nie jest. Ona (zwykle) kieruje z jakiegoś powodu. I zazwyczaj nie jest zachwycona, gdy ktoś zaczyna reagować na jej opinie, jak gdyby były to niepotrzebne sugestie.
Straszna wiadomość: aby pozostać aktualnym, musisz dokonać zmiany. Ale dobra wiadomość jest taka: możesz - już dziś. Ponieważ możesz zmienić sposób , w jaki z nią współpracujesz i jak radzisz sobie z codzienną pracą w biurze.
Zacznijmy od ciągłego przewijania w przód i w tył. Jeśli twoja reakcja polega na tym, aby dalej kłócić się, dlaczego masz rację, prawdopodobnie nie słuchasz. Zamiast tego koncentrujesz się na wygraniu rozmowy. (Co, nawiasem mówiąc, nie tak działają rozmowy z szefem.) Więc traktuj następne kilka tygodni jak eksperyment. Realizuj projekty zgodnie z ich przeznaczeniem, nie odpychając ich. Złóż sobie obietnicę, że zadajesz tylko pytania w celu wyjaśnienia (nie w celu udowodnienia). Jeśli okaże się, że pochwała znów rośnie, potraktuj to jako znak, że wróciłeś na właściwą ścieżkę.
A jeśli wydaje się, że ma to dla ciebie? Cofnij się od sytuacji i wiedz o tym: sprawienie, by nagle zrozumiała, dlaczego jej droga do bani będzie naprawdę trudna - szczególnie, gdy jej podejście nie wydaje się przeszkadzać nikomu innemu. Tak, możesz zdecydować, że jest zagrożona twoją błyskotliwością i że nie jest to warte twojego czasu (wraz z mnóstwem innych wymówek).
Lub możesz zdecydować się na pokazanie, że chcesz pracować. Oprócz podążania za wskazówkami szefa, szukaj więcej informacji zwrotnych, nie mniej (nie tylko od swojego przełożonego, ale także od kolegów z drużyny).
Na przykład: Kiedy oddajesz projekty, zapytaj, co możesz zrobić, aby je jeszcze lepiej, i staraj się uwzględnić te wskazówki w przyszłej pracy. A kiedy masz ochotę się odsunąć - zamiast tego zapytaj: „Dlaczego?”. Nie jak dziecko rozdrażnione, ale dlatego, że naprawdę jesteś ciekawy, dlaczego coś należy zrobić w określony sposób. Albo uzyskasz jakiś użyteczny wgląd w dziwactwa i sztuczki twojego szefa, albo jeszcze lepiej, dowiesz się, że jej droga jest naprawdę lepsza z rozsądnych i ważnych powodów.
Jeśli martwisz się, że Twoja wschodząca gwiazda spada z powodu twojego szefa, nic nie stracisz, wypróbowując powyższe strategie. W najgorszym przypadku nauczyłeś się nowego podejścia do radzenia sobie z kimś, kogo nie rozumiesz - niezbędnej umiejętności w miejscu pracy. W najlepszym przypadku zobaczysz poprawę w zakresie obciążenia pracą i relacji z kierownikiem, co pomoże Ci poczuć się pewniej na swojej ścieżce kariery i przyszłości w firmie.
