Jyl Deering - planistka ślubu i koordynatorka Chancey Charm - nie była jedną z tych małych dziewczyn, które grały w „pannę młodą”, kiedy dorastała. Nie spędziła też weekendów, oglądając powiedz „tak” sukience (ale może jestem jedyną, która to robi).
Jednak podczas pierwszego roku studiów zaczęła pracować w butiku ślubnym i uwielbiała to. Wkrótce zdała sobie sprawę, że chce dowiedzieć się znacznie więcej o pracy w branży ślubnej.
„Widziałam, jak dziewczyny wychodziły ze swoich sukienek, ale nigdy nie widziałam, żeby szły wzdłuż nawy, wymieniały śluby czy cokolwiek innego o wielkim dniu” - wyjaśnia. „Uwielbiałam tam pracować, ale czułam się, jakbym tęskniła.” Zdecydowała więc wziąć udział w stażu w hotelu i gastronomii, aby odgrywać większą rolę w dniu ślubu.
Pragnąc wyjść z małego miasteczka Massachusetts, zgłosiła się na studia do college'u Disney World i spędziła rok pracując w recepcji swoich hoteli.
„To było niesamowite doświadczenie” - dzieli się. „Nauczył mnie gościnności na najwyższym poziomie.” Stamtąd Deering pracował na kilku różnych stanowiskach sprzedażowych i imprezach na Wschodnim Wybrzeżu. Ale zaczęła naprawdę tęsknić za pracą na weselach.
„Spędziłam czas jako kierownik sprzedaży w prawdziwie światowej klasy hotelu w górach Karoliny Północnej”, dzieli się. „Robią te zapierające dech w piersiach ekskluzywne wesela, a ja sprzedałem to miejsce parom, a także wykonałem szczegóły, takie jak rezerwowanie bloków hotelowych i tworzenie menu recepcji”.
Kilka lat później Deering postanowił wrócić do Massachusetts, aby być bliżej rodziny. Zaczęła pracować w Chancey Charm, gdy tylko się wycofała.
„Badałem założenie własnej firmy, ale zbudowanie przyzwoitej strony internetowej, znalezienie prawnika, sporządzenie umów było bardzo drogie - wyjaśnia.” „Agencja przygotowała dla mnie wszystko. Gdy tylko skończyłem przeprowadzkę, już pozyskiwałem klientów. ”
Ponieważ jednak nie była pewna, jak stałe będą dochody, dostała pracę w pełnym wymiarze godzin w sezonowym hotelu, w którym organizowała imprezy firmowe i małe wesela. Po 10 miesiącach stało się jasne, że miała dość spraw, by opuścić ośrodek i koordynować wesela w pełnym wymiarze godzin. I od tamtej pory nie ogląda się za siebie.
Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak to jest być planistą ślubu, czytaj dalej.
Jakie są Twoje główne obowiązki jako Wedding Planner?
Jestem niemal jedną kobietą dla biznesu - kadrami, płaceniem rachunków, mediami społecznościowymi i realizacją wydarzeń. W dni powszednie tworzę harmonogramy, kontaktuję się ze sprzedawcami, próbuję rezerwować nowych klientów i spędzam czas w drodze na poznawaniu nowych dostawców. Weekendy oczywiście poświęcone są zapewnieniu sprawnego przebiegu imprezy. (I tak, pracuję dużo weekendów. Prawdopodobnie około 40 każdego roku.)
Przez cały ten czas odpowiadam na pytania i obawy panny młodej dotyczące czegokolwiek - od zatwierdzania treści zaproszenia do śledzenia ich RSVP i wiele więcej. Wesela są niezwykle emocjonalne i angażują wiele osób i pomysłów. Moim zadaniem jest sprawić, aby wszyscy byli zadowoleni i wygodni.
Zdjęcie Jyl Deering na weselu dzięki uprzejmości KVC Photography.
Jaka jest jedna rzecz, którą ludzie chcieliby zrozumieć w swojej branży?
Wszyscy myślą, że to tylko imprezy i ładne sukienki. Albo że możemy pić szampana i przez cały dzień patrzeć na kwiaty i pościel. W rzeczywistości może być stresujące. Pracujemy przez całą dobę, przez cały rok. A w dniu ślubu cały czas kręcimy się za kulisami. Szczerze mówiąc, do końca dnia możemy być trochę spoceni i obrzydliwi (patrz, nie taki efektowny!).
Pod koniec całego chaosu widzę, jak para łączy się i urządza wspaniałe przyjęcie. Co jest lepszego?
Jakie masz porady, aby znaleźć sukces w tej branży?
Zanurz się całkowicie. Zawsze mów tak za oferowaną pracę, nawet jeśli nie otrzymasz wynagrodzenia. Możesz tam znaleźć sieć i spotkać kogoś! Dowiedz się takich rzeczy, jak bycie kelnerką, barmanem, a nawet kamerdynerem. To naprawdę praca w dziale obsługi klienta, a posiadanie łaski pod presją jest kluczem do sukcesu.
Jak mówi Tim Gunn (z Project Runway ), musimy „sprawić, by działało”, a to moje motto - znaleźć sposób, aby działało!
