Powszechnym terminem używanym w projektowaniu bazy danych jest "relacyjna baza danych" - ale relacja z bazą danych to nie to samo i nie sugeruje, jak sama nazwa wskazuje, relacji między tabelami. Raczej relacja z bazą danych odnosi się po prostu do pojedynczej tabeli w relacyjnej bazie danych.
W relacyjnej bazie danych tabela jest relacją, ponieważ przechowuje relację między danymi w swoim formacie wiersza kolumny. Kolumny są atrybutami tabeli, a wiersze reprezentują rekordy danych. Pojedynczy wiersz jest znany jako krotka dla projektantów baz danych.
Definicja i właściwości relacji
Relacja lub tabela w relacyjnej bazie danych ma określone właściwości. Po pierwsze, jego nazwa musi być unikalna w bazie danych, tzn. Baza danych nie może zawierać wielu tabel o tej samej nazwie. Następnie każda relacja musi mieć zestaw kolumn lub atrybutów i musi zawierać zestaw wierszy zawierających dane. Podobnie jak w przypadku nazw tabel, żadne atrybuty nie mogą mieć tej samej nazwy.
Następnie żadna krotka (lub wiersz) nie może być duplikatem. W praktyce baza danych może w rzeczywistości zawierać zduplikowane wiersze, ale powinny istnieć praktyki pozwalające tego uniknąć, na przykład użycie unikatowych kluczy podstawowych (następnych).
Biorąc pod uwagę, że krotka nie może być duplikatem, wynika z tego, że relacja musi zawierać co najmniej jeden atrybut (lub kolumnę), który jednoznacznie identyfikuje każdą krotkę (lub wiersz). Zazwyczaj jest to klucz podstawowy. Tego klucza podstawowego nie można powielić. Oznacza to, że żadna krotka nie może mieć tego samego unikalnego klucza podstawowego. Klucz nie może mieć wartości NULL, co po prostu oznacza, że wartość musi być znana.
Ponadto każda komórka lub pole musi zawierać pojedynczą wartość. Na przykład nie możesz wpisać czegoś takiego jak "Tom Smith" i oczekiwać, że baza danych zrozumie, że masz imię i nazwisko; raczej baza danych zrozumie, że wartość tej komórki jest dokładnie tym, co zostało wprowadzone.
Na koniec wszystkie atrybuty - lub kolumny - muszą należeć do tej samej domeny, co oznacza, że muszą mieć ten sam typ danych. Nie można mieszać ciągu i liczby w pojedynczej komórce.
Wszystkie te właściwości lub ograniczenia służą zapewnieniu integralności danych, ważne dla zachowania dokładności danych.
