APFS (Apple File System) to nowy system plików zoptymalizowany pod dyski SSD (Solid-State Drives) i urządzenia Flash, takie jak dyski USB typu thumb drive. Mimo że jest ukierunkowany na fizyczne cechy charakterystyczne dla pamięci flash, jest on również kierowany jako uniwersalny zamiennik systemu plików dla dowolnego urządzenia pamięci masowej.
APFS jest używany we wszystkich systemach operacyjnych Apple, w tym w systemach watchOS, tvOS, iOS i macOS. Podczas gdy większość systemów operacyjnych Apple używa tylko półprzewodnikowych systemów pamięci masowej, macOS może być używany z niemal każdym systemem pamięci masowej, w tym dyskami optycznymi, napędami USB typu thumb drive, dyskami półprzewodnikowymi i dyskami twardymi opartymi na talerzach.
Jest to wszechstronność systemu MacOS i wszystkich dostępnych opcji systemu pamięci masowej, które zadają nam to pytanie: Czy APFS powinien być używany na wszystkich typach dysków obsługiwanych przez system MacOS?
Które typy dysków najlepiej nadają się do użycia z APFS?
Ponieważ program APFS został pierwotnie zaprojektowany do użytku z dyskami SSD i pamięcią flash, wydaje się oczywiste, że nowy system plików będzie w domu na tych najnowszych i najszybszych systemach pamięci masowej. W większości wypadków byłoby to poprawne, ale istnieją określone zastosowania, które mogą spowodować, że APFS będzie miał kiepski wybór, lub przynajmniej mniej niż optymalny wybór jako system plików do użycia.
Przyjrzyjmy się, jak odpowiedni jest APFS dla typowych typów dysków i ich użycia.
APFS na dyskach Solid State
- Tak - APFS na dyskach SSD wydobywa najlepsze cechy nowego systemu plików.
Począwszy od systemu MacOS High Sierra, dyski SSD używane jako dyski startowe są konwertowane automatycznie na APFS po uaktualnieniu systemu operacyjnego. Dotyczy to wewnętrznych dysków SSD i zewnętrznych dysków SSD podłączonych za pośrednictwem Thunderbolt. Zewnętrzne dyski SSD oparte na USB nie są automatycznie konwertowane, ale możesz ręcznie przekonwertować je na APFS, jeśli chcesz.
APFS jest zoptymalizowany pod kątem dysków półprzewodnikowych i systemów pamięci masowych opartych na pamięci flash, takich jak napędy USB. Podczas testowania APFS wykazał wyższą wydajność, a także zyski w zakresie wydajności pamięci masowej, dzięki czemu dostępna jest większa ilość wolnego miejsca. Zyski z przestrzeni dyskowej pochodzą z funkcji wbudowanych w APFS, w tym:
- Klony, które powstają niemal natychmiast, bez zajmowania znaczącej dodatkowej przestrzeni dyskowej.
- Space Sharing pozwala wielu woluminom dzielić wolne miejsce w kontenerze APFS.
- Copy-on-Write, który pozwala na udostępnianie struktur danych, gdy nie ma żadnych zmian.
- Rzadkie pliki to skuteczniejszy sposób zarządzania wolną przestrzenią.
Zwiększenia prędkości APFS przy użyciu dysków półprzewodnikowych widoczne są nie tylko w czasie rozruchu, co znacznie się poprawiło, ale również dzięki kopiowaniu plików, które dzięki klonowaniu może być nierealistycznie szybkie.
APFS na dyskach Fusion
- Nie - napędy Fusion nie są kandydatami do uaktualnienia do systemu APFS.
Wydawało się, że pierwotną intencją APFS było bezproblemowe współdziałanie zarówno z dyskami twardymi, jak i SSD. Podczas początkowych wersji beta systemu MacOS High Sierra, APFS był dostępny do zainstalowania na dyskach SSD, dyskach twardych i systemie warstwowej pamięci masowej firmy Apple, a napęd Fusion to połączenie małego, ale bardzo szybkiego dysku SSD z dużym, ale wolnym dyskiem twardym.
Wydajność i niezawodność napędu Fusion w APFS wydawały się kwestionowane podczas betas systemu MacOS High Sierra, a kiedy system operacyjny został publicznie udostępniony, obsługa APFS na dyskach Fusion została pociągnięta, a narzędzie dyskowe systemu operacyjnego zostało zmodyfikowane, aby uniemożliwić pracę napędów Fusion. przekonwertowane do formatu APFS.
Początkowo spekulacje wskazywały na problem z niezawodnością podczas konwersji istniejących napędów Fusion do formatu APFS. Ale prawdziwym problemem może być uderzenie w wydajność przez składnik dysku twardego pary Fusion. Jedną z funkcji APFS jest nowa technika zapewniająca ochronę danych o nazwie Copy-on-Write. Funkcja kopiowania na pamięć ogranicza utratę danych do minimum, tworząc nową kopię segmentu plików, który jest modyfikowany (zapis). Następnie aktualizuje wskaźniki plików do nowych kopii po pomyślnym zakończeniu zapisu. Zapewnia to ochronę danych podczas procesu zapisu, ale może również prowadzić do znacznej segmentacji plików, rozpraszania części pliku wokół dysku. Na dysku SSD nie stanowi to problemu, ponieważ na dysku twardym może prowadzić do fragmentacji dysku i obniżenia wydajności.
Na dysku Fusion kopiowanie plików może się często zdarzać, ponieważ jedną z funkcji warstwowego przechowywania jest przenoszenie często używanych plików z wolniejszego dysku twardego na szybszy dysk SSD i oczywiście przenoszenie rzadziej używanych plików z dysku SSD na dysk twardy. Całe to kopiowanie mogło spowodować problemy z fragmentacją na dysku twardym, gdy używano APFS i Copy-on-Write.
Apple obiecał, że APFS w przyszłości będzie gotowy do użycia z Fusion i warstwowymi systemami pamięci masowej, co pozostawia nam pytanie, jak dobrze działa APFS na standardowym dysku twardym.
APFS na dyskach twardych
- Być może - APFS może być używany na dyskach twardych, choć korzyść jest niewielka.
Możesz użyć APFS na swoich dyskach twardych, jeśli korzystasz z File Vault do szyfrowania dysku. Konwersja na APFS zastąpi również szyfrowanie File Vault bardziej odpornym systemem szyfrowania, który jest wbudowany w system APFS.
Cel Apple dla APFS na twardym dysku miał być neutralny, to znaczy, że użytkownik nie powinien widzieć zbyt wiele w ogólnej poprawie wydajności, ale z pewnością nie zauważy oczywistej degradacji wydajności. Zasadniczo, APFS na dysku twardym powinien zapewniać ogólną poprawę bezpieczeństwa i ochrony danych bez narzucania oczywistych problemów z wydajnością.
Wygląda na to, że w większości przypadków APFS osiągnął ten neutralny cel w zakresie wydajności dysków twardych, chociaż istnieją pewne obszary zainteresowania. Do ogólnego wykorzystania komputerów, na przykład do pracy z pocztą elektroniczną, pisania dokumentów biurowych, przeglądania stron internetowych, wykonywania podstawowych badań, grania w kilka gier, słuchania muzyki, oglądania filmów, pracy z obrazami i wideo, wszystko powinno działać poprawnie na dysku twardym sformatowanym w formacie APFS.
W przypadku pojawienia się problemu może wystąpić rutynowa edycja obszernych zmian, takich jak regularne edytowanie obrazów i filmów lub praca z dźwiękiem, tworzenie podcastów lub edycja muzyki. Każda czynność, w której wykonywana jest edycja plików na dużą skalę.
Zapamiętaj problem Fusion i Copy-on-Write, który może doprowadzić do fragmentacji dysku? Ten sam problem może wystąpić, gdy pakiet APFS jest używany na dyskach twardych używanych w ekstensywnym środowisku edycji multimediów.
Najlepiej gdyby ktokolwiek wykonał tego typu pracę prawdopodobnie przeniósł swojego Maca na system pamięci masowej SSD. Ale wciąż jest sporo osób, które mogą wykorzystywać systemy pamięci masowej RAID oparte na twardym dysku, aby sprostać ich potrzebom związanym z edycją. W takim przypadku, APFS i Copy-on-Write mogą powodować spadek wydajności w miarę upływu czasu dysków.
APFS na Externals
- Być może nie jest to dobry pomysł - jeśli dyski zewnętrzne (w tym pamięć USB) są udostępniane wielu komputerom Mac lub platformom komputerowym, nie należy konwertować ich na APFS.
Dyski sformatowane w formacie APFS są obecnie dostępne tylko dla komputerów Mac z systemem operacyjnym Sierra lub High Sierra. Jeśli chcesz udostępnić dane na zewnętrznym dysku z wieloma systemami, najlepiej pozostawić dyski sformatowane w bardziej powszechnym systemie plików, takim jak HFS +, FAT32 lub ExFAT.
Dyski Time Machine
- Nie - Time Machine wymaga dysków sformatowanych w systemie plików HFS +.
W przypadku konwersji dysku Time Machine na APFS aplikacja Time Machine nie powiedzie się przy następnej kopii zapasowej. Ponadto dane na dysku Time Machine musiałyby zostać wymazane, aby sformatować dysk z powrotem na HFS + do użycia z Time Machine.
