Zastosowania i przykłady funkcji w Excelu i Dokumentach Google

Funkcja to gotowa formuła w arkuszach Excel i Arkuszach Google, która służy do wykonywania określonych obliczeń w komórce, w której się znajduje.

Uwaga: Informacje w tym artykule dotyczą programów Excel 2019, Excel 2016, Excel 2013 i Arkuszy Google.

Składnia funkcji i argumenty

Składnia funkcji odnosi się do układu funkcji i zawiera nazwę funkcji, nawiasy, separatory przecinkowe i argumenty. Jak wszystkie formuły, funkcje zaczynają się od znaku równości ( = ), po którym następuje nazwa funkcji i jej argumenty:

Nazwa funkcji mówi Excelowi, jakie obliczenia należy wykonać.
Argumenty są zawarte w nawiasach okrągłych lub nawiasach okrągłych i informują funkcję, jakie dane mają być użyte w tych obliczeniach.

Na przykład jedną z najczęściej używanych funkcji w programach Excel i Arkuszach Google jest funkcja SUMA:

= SUMA (D1: D6)

W tym przykładzie:

Nazwa mówi programowi Excel, aby dodać dane w wybranych komórkach.

Argument (D1: D6) dodaje zawartość zakresu komórek D1 do D6.

Zagnieżdżanie funkcji w formułach

Użyteczność wbudowanych funkcji programu Excel można rozszerzyć, zagnieżdżając jedną lub więcej funkcji wewnątrz innej funkcji w formule. Efektem funkcji zagnieżdżania jest umożliwienie wielu obliczeń w jednej komórce arkusza roboczego.

Aby to zrobić, zagnieżdżona funkcja działa jako jeden z argumentów dla głównej lub najbardziej zewnętrznej funkcji. Na przykład w poniższym wzorze funkcja SUMU jest zagnieżdżona w funkcji ROUND.

= ROUND (SUMA (D1: D6), 2)
Podczas oceny zagnieżdżonych funkcji program Excel wykonuje najpierw najgłębszą lub najbardziej wewnętrzną funkcję, a następnie wykonuje ruch na zewnątrz. W rezultacie powyższy wzór będzie teraz:

Znajdź sumę wartości w komórkach D1 do D6.

Zaokrąglij wynik do dwóch miejsc po przecinku.

Od wersji Excel 2007 dozwolone są do 64 poziomów funkcji zagnieżdżonych. W poprzednich wersjach dozwolone było siedem poziomów funkcji zagnieżdżonych.

Arkusz roboczy a funkcje niestandardowe

Istnieją dwie klasy funkcji w programach Excel i Arkuszach Google:

Funkcje arkusza roboczego

Niestandardowe lub zdefiniowane przez użytkownika funkcje

Funkcje arkusza roboczego są rodzime dla programu, takie jak SUMA i OKRĄGŁY funkcje omówione powyżej. Z kolei funkcje niestandardowe są funkcjami zapisanymi lub zdefiniowanymi przez użytkownika.

W Excelu funkcje niestandardowe są zapisywane we wbudowanym języku programowania: Visual Basic dla aplikacji lub VBA w skrócie. Funkcje są tworzone za pomocą edytora Visual Basic, który jest instalowany z programem Excel.

Funkcje niestandardowe Arkuszy Google są zapisywane Skrypt aplikacji, forma JavaScript, i są tworzone za pomocą edytora skryptów znajdującego się pod Przybory menu.

Funkcje niestandardowe zwykle, ale nie zawsze, akceptują pewną formę wprowadzania danych i zwracają wynik w komórce, w której się znajdują.

Poniżej znajduje się przykład funkcji zdefiniowanej przez użytkownika, która oblicza rabaty kupujących napisane w kodzie VBA. Oryginalne funkcje zdefiniowane przez użytkownika, lub UDFs , są publikowane na stronie internetowej Microsoft:

Funkcja Rabat (ilość, cena)Jeśli ilość> = 100 NastępnieRabat = ilość * cena * 0,1JeszczeRabat = 0Koniec, jeśliRabat = Application.Round (zniżka, 2)Funkcja końca
Ograniczenia

W programie Excel funkcje zdefiniowane przez użytkownika mogą zwracać wartości tylko do komórek, w których się znajdują. Nie mogą wykonywać komend, które zmieniają środowisko pracy programu Excel, na przykład modyfikują zawartość lub formatowanie komórki.

Baza wiedzy Microsoft wymienia następujące ograniczenia dla funkcji zdefiniowanych przez użytkownika:

Wstawianie, usuwanie lub formatowanie komórek w arkuszu.

Zmiana wartości danych w innej komórce.

Przenoszenie, zmiana nazwy, usuwanie lub dodawanie arkuszy do skoroszytu.

Zmiana dowolnych opcji środowiska, takich jak tryb obliczania lub widoki ekranu.

Ustawianie właściwości lub wykonywanie większości metod.

Funkcje zdefiniowane przez użytkownika a makra w programie Excel

Chociaż Arkusze Google obecnie nie obsługują ich, w programie Excel makra to seria zarejestrowanych kroków, które automatyzują powtarzalne zadania arkusza roboczego. Przykłady zadań, które można zautomatyzować, obejmują formatowanie danych lub operacje kopiowania i wklejania.

Mimo że oba wykorzystują język programowania VBA firmy Microsoft, różnią się pod dwoma względami:

UDF wykonują obliczenia, a makra - akcje. Jak wspomniano powyżej, UDF nie mogą wykonywać operacji, które wpływają na środowisko programu, podczas gdy makra mogą.

W oknie edytora Visual Basic można je rozróżnić, ponieważ:

UDF zaczynają się od Funkcjonować oświadczenie i zakończ z Funkcja końca .

Makra zaczynają się od a Pod oświadczenie i zakończ z Napis końcowy.