Stereoskopowe 3D po prostu nie działa dla niektórych osób. Jak wielu z was może już być świadomych, nowoczesna iluzja stereoskopowa jest tworzona przez podawanie nieco innego obrazu każdemu oku - im większa różnica między tymi dwoma obrazami, tym wyraźniejszy staje się efekt 3D.
Przesunięcie prawego i lewego obrazu bezpośrednio symuluje rzeczywistą charakterystykę ludzkiego układu wzrokowego znanego jako lorneta, różnica, który jest iloczynem szerokich szczelin między prawym a lewym okiem.
Ponieważ nasze oczy znajdują się kilka cali od siebie, nawet gdy koncentrują się na tym samym punkcie w przestrzeni, nasz mózg otrzymuje nieco inne informacje z każdej siatkówki. Jest to jedna z wielu rzeczy, które pomagają ludzkiemu postrzeganiu głębi, i ta zasada stanowi podstawę stereoskopowej iluzji, którą widzimy w kinach.
01 z 02Co powoduje, że efekt się nie udaje?
Jakakolwiek kondycja fizyczna, która zaburza twoją lornetę, zmniejszy skuteczność stereoskopowego 3D w kinach lub sprawi, że staniesz się zupełnie niezdolny do bycia świadkiem.
Zaburzenia takie jak niedowidzenie, w którym jedno oko przekazuje znacznie mniej informacji wizualnych niż inne do mózgu, a takżejednostronna hipoplazja nerwu wzrokowego (niedorozwój nerwu wzrokowego), orazstrabismus (stan, w którym oczy nie są odpowiednio wyrównane) może być przyczyną.
Niedowidzenie jest szczególnie powszechne, ponieważ stan ten może być subtelny i niezauważalny w normalnym ludzkim widzeniu, często pozostaje niewykryty do późnego wieku.
02 z 02Moja wizja jest przyzwoita, dlaczego nie widzę 3D?
Być może najbardziej zaskakującą rzeczą dla ludzi, którzy mają problemy z widzeniem złudzeń 3D w kinach jest to, że ich wizja dnia codziennego jest doskonale sprawna. Najczęstsze pytanie brzmi: "Jeśli moje postrzeganie głębi działa w prawdziwym świecie, dlaczego nie działa w kinie?"
Odpowiedź jest taka, że w świecie rzeczywistym nasza zdolność postrzegania głębi wynika z wielu czynników, które wykraczają poza lornetę. Istnieje wiele potężnych monokularowych podpowiedzi głębi (co oznacza, że potrzebujesz tylko jednego oka, aby je podnieść) - paralaksa ruchu, względna skala, perspektywa powietrzna i liniowa oraz gradienty tekstur - wszystkie w znacznym stopniu przyczyniają się do naszej zdolności postrzegania głębi.
Więc możesz łatwo mieć takie objawy, jak Amblyopia, które zaburzają twoją lornetkową dysproporcję, ale twoja percepcja głębi pozostaje niezmieniona w prawdziwym świecie, po prostu dlatego, że twój system wizualny wciąż otrzymuje całkiem sporo informacji, które dotyczą głębi i odległości.
Zamknij jedno oko i rozejrzyj się wokół. Twoje pole widzenia może być nieco skompresowane i może wydawać Ci się, że patrzysz na świat przez teleobiektyw, ale prawdopodobnie nie wpadniesz na żadne ściany, ponieważ nasz mózg jest w stanie zrekompensować brak widzenia obuocznego.
Jednak stereoskopowe 3D w kinach jest złudzeniem, które jest całkowicie zależne od różnicy binokularnej - zabierz je, a efekt zawodzi.
